Pl/Lot śmigłowcem

From FlightGear wiki
Revision as of 20:34, 28 March 2010 by Rsbrflyer (talk | contribs) (adding pl)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to navigation Jump to search

Podstawy

We FlightGear dostępnych jest wiele modeli śmigłowców, a w wersji 1.0 znacznej poprawie uległ realizm lotu.

Pierwszym krokiem w nauce lotu śmigłowcem powinno być dowiedzenie się dlaczego on w ogóle lata. Po informacje na ten temat odsyłam na Wortal Pilotów Helikopterów RC

Śmigłowcem steruje się przy pomocy pedałów i drążka sterowego (sterowanie okresowe) oraz dźwigni skoku ogólnego i mocy (sterowanie ogólne). Z pomocą pedałów pilot kontroluje wirnik ogonowy dzięki czemu może kompensować moment obrotowy pochodzący z wirnika głównego. Jeśli naciśniesz prawy pedał, śmigłowiec obróci się w prawo wokół osi pionowej. Drążek sterowy służy natomiast do pochylania tarczy wirnika nośnego, w wyniku czego powstaje pozioma składowa siły, a śmigłowiec porusza się w określonym kierunku.Dźwignia skoku wykorzystywana jest zaś do zmiany kąta natarcia wszystkich łopat, co umożliwia kontrolę siły nośnej w wirniku głównym.

Start

Najpierw zmniejsz kąt natarcia łopat do minimum, pchając dźwignię skoku w dół. Następnie uruchom silnik naciskając "}". Po kilku sekundach wirnik zacznie się obracać i powoli przyspieszać. Trzymaj drążek steru i pedały wyśrodkowane. Poczekaj aż wirnik główny osiągnie pełną prędkość. Prędkość obrotów wirnika można śledzić na specjalnym wskaźniku.

Gdy wirnik osiągnie maksymalną prędkość zacznij powoli ciągnąć dźwignię skoku, patrząc na horyzont. Jeśli śmigłowiec przechyli się bądź obróci nawet lekko, przestań zwiększać kąt natarcia łopat i skoryguj pozycję drążkiem i pedałami. Gdy już Ci się uda, kontynuuj zwiększanie kąta natarcia.

Gdy śmigłowiec oderwie się od ziemi zwiększ jeszcze trochę ciąg (używając dźwigni skoku) i spróbuj utrzymać maszynę w poziomej pozycji. Największym wyzwaniem jest korygowanie ruchu obrotowego śmigłowca. Potrzeba wielu ćwiczeń aby osiągnąć ładny zawis. Uwaga: Pozycja drążka wymagana do zawisu nie jest pozycją centralną joysticka (dlatego warto korzystać z joysticków które same nie wracają do pozycji centralnej). Lot poziomy Gdy już opanowałeś sztukę zawisu z pewnością chciałbyś nauczyć się lotu poziomego. Aby to zrobić, po wzbiciu się w powietrze kontynuuj przez chwilę zwiększanie ciągu, a potem obniż trochę nos przy użyciu drążka steru. Śmigłowiec zacznie się poruszać do przodu. Podczas takiego ruchu wirnik ogonowy nie musi już być kontrolowany tak dokładnie z powodu (względnego) wiatru z naprzeciwka. Ogólnie rzecz biorąc zachowanie śmigłowca podczas lotu do przodu jest podobne do zachowania źle wytrymowanego samolotu.

Przejście z lotu poziomego do zawisu jest najłatwiejsze jeśli zredukujesz powoli prędkość przez podniesienie nosa śmigłowca. W tym samym czasie zmniejsz kąt natarcia łopat aby śmigłowiec nie zaczął się wznosić. Gdy śmigłowiec zacznie zwalniać, będziesz musiał z powrotem pociągnąć dźwignię skoku. Gdy twoja prędkość będzie prawie zerowa, obniż nos do pozycji z zawisu. W przeciwnym wypadku śmigłowiec zacznie lecieć do tyłu.

Lądowanie

Aby wylądować śmigłowcem przejdź do zawisu, jak to opisano powyżej zmniejszając wysokość przy użyciu dźwigni skoku. Chwilę przed zetknięciem z ziemią zmniejsz prędkość schodzenia. Z im mniejszą prędkością dotkniesz ziemi – tym lepiej. Jest to jednak bardzo trudne i większość pilotów najpierw zawisa nisko nad ziemią i zaczyna powoli się zniżać. Łatwiejsze jest lądowanie podczas lotu do przodu, ale musisz wtedy uważać, aby poruszać się dokładnie na wprost. Lądowanie autorotacyjne W przypadku awarii silnika lub przeciągnięcia pilot zmuszony jest do lądowania autorotacyjnego. Podczas autorotacji wirnik nie ma mechanicznego połączenia z zespołem napędowym, a jego obrót powodowany jest ruchem śmigłowca względem powietrza. Lądowanie takie przeprowadza się przy wyłączonym silniku (aby wyłączyć silnik naciśnij "{").

Najpierw zmniejsz do minimum kąt natarcia łopat wirnika głównego i ogonowego (aby zmniejszyć kąt natarcia w wirniku ogonowym w Bo wciśnij do połowy prawy pedał, a w śmigłowcach rosyjskich i francuskich lewy). Podchodź z prędkością około 80 węzłów. Nie pozwól aby prędkość wirnika wzrosła więcej niż kilka procent ponad 100%. W przeciwnym wypadku wirnik ulegnie zniszczeniu. Gdy zbliżysz się do ziemi, zmniejsz prędkość schodzenia przez podniesienie nosa. Może to spowodować wzrost prędkości wirnika ponad dozwolony zakres. W takiej sytuacji pociągnij dźwignię skoku (zwiększając kąt natarcia łopat). Tuż nad ziemią, zmniejsz prędkość schodzenia ciągnąc dźwignię skoku. Twoim celem jest dotknięcie ziemi bardzo powoli bez poziomej składowej prędkości. Podczas podchodzenia nie ma konieczności regulacji wirnika ogonowego, gdyż silnik jest wyłączony i brak jest momentu obrotowego.